ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ που προκαλεί ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΑ! Η θαυμαστή εμφάνιση στην Αριδαία και το "κυνήγι" από τους Τούρκους! Το μήνυμα για νέο "ΧΤΥΠΗΜΑ" των οθωμανών! (Φώτο)




Αγία Νεομάρτυς Χρυσή

Η νεωκόρος την ρώτησε γιατί μπήκε και η Αγία απάντησε ότι ///την κυνηγούν οι Τούρκοι

Μετά από λίγες μέρες όταν είδε την εικόνα της στο τέμπλο, τότε κατάλαβε ότι ήταν η ίδια η Αγία που της εμφανίσθηκε και την πιάσανε τα κλάματα



Η Αγία Νεομάρτυς Χρυσή δοκιμάστηκε σαν τον χρυσό στο καμίνι πριν μαρτυρήσει για την πίστη της

Η Αγία Νεομάρτυς Χρυσή καταγόταν από ένα χωριό κοντά στην Αριδαία, δίπλα στα σύνορα με τα Σκόπια.

Στις 10 Οκτωβρίου του 2011 εμφανίσθηκε σε μία νεωκόρο που είχε έρθει στην Αριδαία για λουτρό με ιαματικό νερό.

Έκανε ωτοστόπ στη νεωκόρο όταν αυτή με το αυτοκίνητό της έφευγε από την Αριδαία, έξω από την κωμόπολη. Της ζήτησε να μπει μέσα στο αμάξι, και όταν σταμάτησε το αυτοκίνητο αυτή μπήκε μέσα αστραπιαία.

Την είδε τότε να φορά ένα ανοιχτόχρωμο λευκό μάλλον φόρεμα πολύ ωραίο αλλά παραδοσιακό. Ήταν όπως λέει η νεωκόρος εκπληκτικά όμορφη, δεν είχε δει ποτέ πιο όμορφη κοπέλα όπως είπε, και πολύ νέα.

Η νεωκόρος την ρώτησε γιατί μπήκε και η Αγία απάντησε ότι …την κυνηγούν οι Τούρκοι.

Η νεωκόρος δεν φαίνεται να έδωσε πολύ σημασία. Άρχισε να ψάλλει όπως έκανε και στο ναό.

Τότε η Αγία της είπε ότι έκανε καλά να ψέλνει και να συνεχίσει.

Μετά η Αγία της φανέρωσε ότι είναι νεωκόρος σε ένα ναό της περιοχής της Βεροίας, ότι πάει Θεσσαλονίκη κλπ, αλλά αυτή δεν πήρε είδηση ακόμη τίποτα.

Της λέει μόνο σαν να πειράχτηκε, «και εσύ που μένεις»;

Η Αγία της λέει εδώ σε λίγο είναι ο δρόμος που πάει, σε μικρή απόσταση, στο σπίτι μου.

Τότε η νεωκόρος που ακόμα δεν κατάλαβε τίποτα της λέει «και τότε κοπέλα μου γιατί δεν πας στο σπίτι σου;» και σταματάει στη διασταύρωση.

Η Αγία βγήκε από το αυτοκίνητο αστραπιαία πάλι και εξαφανίσθηκε, και μόνο τότε κατάλαβε ότι κάτι σημαντικό συνέβη.

Μετά από λίγες μέρες όταν είδε την εικόνα της στο τέμπλο, γιατί στις 13 Οκτωβρίου γιορτάζει, τότε κατάλαβε ότι ήταν η ίδια η Αγία που της εμφανίσθηκε και την πιάσανε τα κλάματα μέσα στην εκκλησία, οπότε το πληροφορήθηκαν κι οι άλλοι. Δύο από αυτούς μας το είπαν.

Βασικά η Αγία προειδοποίησε ότι θα πάρουν εξουσία οι Τούρκοι εναντίον μας, και ο καιρός είναι κοντά, διότι δεν υπάρχει μετάνοια. Οπότε αποτραβώντας ο Θεός τη χάρη του όλο και περισσότερο, στο τέλος θα βρουν ευκαιρία να μας χτυπήσουν οι Τούρκοι. Και επειδή οι Άγιοι είναι φύλακες της πατρίδας μας η Αγία ενώ ζει στον αόρατο και αψηλάφητο πλέον κόσμο, λέει εκ μέρους μας ότι την καταδιώκουν… Το μήνυμα είναι ότι χωρίς μετάνοια θα πάθουν πολλά οι Έλληνες, πριν να δοθεί, σε όσους επιζήσουν, η Πόλη.

Η απαγωγή από τους Τούρκους

Η Αγία και η οικογένειά της ζούσε στην περιοχή της Έδεσσας .Οι γονείς της ήταν Χριστιανοί, φτωχοί και άσημοι άνθρωποι και είχαν τέσσερες κόρες.

Κάποιος Τούρκος βλέποντας την ομορφιά της αγίας κυριεύτηκε από σαρκικό έρωτα και προσπαθούσε να βρει ευκαιρία για να πραγματοποιήσει τον άνομο σκοπό του. Πράγματι μια ημέρα που η Αγία πήγε με άλλες γυναίκες στο δάσος να μαζέψει ξύλα, βρήκε και αυτός την ευκαιρία. Πήρε μαζί του κι άλλους Τούρκους φίλους του ,την απήγαγαν και την πήγαν στο σπίτι του.

Εκεί πρώτα άρχισε να κολακεύει την Αγία με πολλές υποσχέσεις και δώρα , προσπαθώντας να την εξισλαμίσει ,τάζοντάς της ότι θα την έπαιρνε γυναίκα του . Από την άλλη πλευρά την απειλούσε πως εάν δεν αποδεχθεί τα λόγια του θα παιδευτεί με πολλά βάσανα. Η Αγία ,όνομα και πράγμα Χρυσή , δεν δείλιασε καθόλου , μόνο προσευχόταν νοερά και παρακαλούσε τον Χριστό να την ενισχύσει . Με πολύ θάρρος και γενναιότητα του απάντησε :

Εγώ τον Χριστό μου πιστεύω και προσκυνώ και αυτόν γνωρίζω για νυμφίο μου. Ουδέποτε θα Τον αρνηθώ , ακόμα κι αν μου κάνετε μύρια βάσανα , ακόμα κι αν κόψετε το σώμα μου κομματάκια.

Όταν τ’ άκουσαν αυτά σκέφτηκαν ότι σαν γυναίκα που ήταν θα μπορούσαν καλύτερα να την πείσουν οι γυναίκες τους . Την παρέλαβαν λοιπόν οι Τουρκάλες και για ένα εξάμηνο προσπαθούσαν με χίλιους τρόπους , ακόμη και με μαντείες, να την πείσουν ν’ αρνηθεί τον Χριστό και ν’ αποδεχθεί το Ισλάμ. Μάταια όμως . Δεν κατάφεραν τίποτα.

«Δεν είστε πλέον γονείς μου και αδελφές μου»

Κάλεσαν ύστερα τους γονείς και τις αδελφές της και τους φοβέρισαν πως ,αν δεν καταφέρουν να την πείσουν να τουρκέψει, εκείνη μεν θα την θανατώσουν αυτούς δε θα τους βασανίσουν. Πήγαν λοιπόν οι δικοί της στην Αγία, θέλοντας και μη θέλοντας, και με δάκρυα ,που θα μπορούσαν να μαλακώσουν και τη σκληρότερη πέτρα, και με μύριους άλλους τρόπους προσπαθούσαν να την πείσουν. Της έλεγαν : Αρνήσου φαινομενικά τον Χριστό για να μη χαθούμε όλοι κι Εκείνος είναι εύσπλαχνος , βλέπει την κατάσταση και θα σε συγχωρήσει.

Εσείς που με παρακινείτε ν’ αρνηθώ τον Χριστό μου, τον αληθινό Θεό, απάντησε η αγία , δεν είστε πλέον γονείς μου και αδελφές μου. Ούτε θέλω να σας ξέρω από δω και πέρα. Αντί για σας πατέρα μου έχω τον Χριστό, μητέρα μου την Παναγία και αδέλφια τους Αγίους και τις Αγίες. Και τους έδιωξε. Εδώ εφαρμόστηκε για μια ακόμη φορά ο λόγος του Χριστού « Και εχθροί του ανθρώπου οι οικιακοί αυτού » .

Βλέποντας οι αλλόπιστοι ότι δεν κατάφεραν τίποτα με όσα μέσα χρησιμοποίησαν άφησαν κατά μέρος τα λόγια και τις κολακείες και άρχισαν τα βασανιστήρια…

Για τρεις ολόκληρους μήνες κάθε μέρα τη ράβδιζαν. Έπειτα της έβγαλαν λωρίδες από το δέρμα της και τις άφηναν κρεμασμένες μπροστά της , για να λιποψυχήσει , το δε αίμα της έτρεχε ποτάμι και κοκκίνιζε τη γη. Κατόπιν πύρωσαν μια σούβλα και την πέρασαν από το ένα αυτί της αγίας και βγήκε από το άλλο, ο δε καπνός έβγαινε από τη μύτη και το στόμα της.

Η μάρτυς όμως του Χριστού ,μολονότι υπέφερε τόσο φοβερά βάσανα ,υπέμενε με πολλή γενναιότητα και καρτερία, στηριγμένη στη δύναμη του σταυρού και στην αγάπη του Χριστού.

Όταν άκουσε ότι εκεί κοντά βρισκόταν ο πνευματικός της ο παπά Τιμόθεος , προηγούμενος της Ι. Μ. Σταυρονικήτα του Αγίου Όρους , ο οποίος και διηγήθηκε το μαρτύριο στον Άγιο Νικόδημο, του έστειλε μήνυμα με κάποιο Χριστιανό, να προσεύχεται στον Θεό να τελειώσει θεάρεστα τον δρόμο του μαρτυρίου.

Απορώντας οι σκληρόκαρδοι βασανιστές της , οι αγριότεροι και από θηρία, πως η αγία με τόσα βάσανα έμενε ακόμα ζωντανή, εξαγριώθηκαν. Μη υποφέροντας να νικηθούν αυτοί όλοι από μια τρυφερή κοπέλα ,την κρέμασαν σε μια αγριαπιδιά και με τα μαχαίρια τους κατακρεούργησαν το ιερό παρθενικό σώμα της .

Έτσι η Αγία Νεομάρτυς Χρυσή , αφού δοκιμάστηκε σαν τον χρυσό στο καμίνι ,με τόσα βάσανα, παρέδωσε την αγία της ψυχή στα χέρια του αθάνατου νυμφίου της και πήρε διπλό στεφάνι, της παρθενίας και της αθλήσεως.

Τα Άγια λείψανά της τα πήραν κρυφά κάποιοι Χριστιανοί και τα ενταφίασαν με πολλή τιμή και ευλάβεια.



Είναι κοινό κτήμα όλης της οικουμένης

Το κέντρο των λατρευτικών και άλλων πολιτιστικών εκδηλώσεων στη μνήμη της Αγίας Νεομάρτυρος του Χριστού Χρυσής είναι το χωριό της (ο τόπος που γεννήθηκε και μαρτύρησε) η Χρυσή Αλμωπίας, της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας.

Ο βίος και το μαρτύριο της Αγίας Χρυσής είναι καταχωρημένο στο ‘’Νέον Μαρτυρολόγιον’’ του αγίου Νικοδήμου του αγιορείτου και από εκεί πληροφορούμαστε πως άθλησε στις 13 Οκτωβρίου 1795, ‘’μεληδόν κατακοπείσα’’.

Περισσότερες πληροφορίες για τη μαρτυρία και το μαρτύριο της Αγίας Χρυσής αντλήσαμε από το βιβλίο ‘’Η Αγία Νεομάρτυς Χρυσή’’ του Αρχιμ. Ιωήλ Φραγκάκου (σημερινού Μητροπολίτου Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας) όπου (εκτός από το ‘’Διευκρινιστικό σημείωμα’’ – σ’ αυτό ο συγγραφέας δίνει κατατοπιστικές εξηγήσεις – και το ‘’Βίο της Αγίας Νεομάρτυρος Χρυσής’’) υπάρχει και η πλήρης Ασματική Ακολουθία της Αγίας με Εσπερινό, Όρθρο, Παρακλητικό Κανόνα, Χαιρετιστήριους Οίκους και στο τέλος ένα φωτογραφικό παράρτημα.

Στο ‘’Διευκρινιστικό σημείωμα’’ ο συγγραφέας του, Μητροπολίτης κ. Ιωήλ γράφει: ‘’…μέσα στον εκκλησιαστικό χώρο οι άγιοι δεν έχουν πατρίδα. Ανήκουν σ’ όλους τους πιστούς και αγιάζουν το ίδιο όλους τους ανθρώπους. Ο φυλετισμός είναι αίρεση και η Εκκλησία τον έχει καταδικάσει. Τα πάντα και εν πάσι Χριστός. Οι άγιοι ανήκουν στην Εκκλησία των πρωτοτόκων στον ουρανό και έχουν τη μέριμνα και τη φροντίδα όλου του κόσμου ανεξαρτήτως φυλής και γλώσσας. Είναι κοινό κτήμα όλης της οικουμένης…Δεν επιτρέπεται να τους περιορίζουμε σ’ ένα έθνος’’. (Η Αγία Νεομάρτυς Χρυσή, Αρχιμ. Ιωήλ, σελ. 14, Έδεσσα 2000).



Ο τόπος που μαρτύρησε

Το χωριό Χρυσή είναι χτισμένο στους πρόποδες ενός λόφου που στέ­φεται από ένα ερειπωμένο φρούριο. Έχει υψόμετρο 120μ., το χαμηλότερο στην Αλμωπία. Κατά την απελευθέρωση από τους Τούρκους είχε το όνομα Σλάτινο (=Χρυσή). Στα 1859 επισκέφθηκε το χωριό ο Μ. Delacoulonche, μέλος της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής στην Αθήνα, εντόπισε το κάστρο και το ταύτισε με την αρχαία Ευρωπό, που κατά τη γνώμη του στα πρωτοχριστιανικά χρόνια μετονομάστηκε Αλμωπία και από τον 100 μ. Χ. αιώνα Μογλενά. Το χωριό το αναφέρει Σλάτινο και την περιοχή Παλαιό κάστρο. Στα 1934 ο καθηγητής Α. Κεραμόπουλος επισκέφθηκε το κάστρο και το ταύτισε με τη Διοκλητιανούπολη, έδρα επισκοπής του 90υ αιώνα υπαγόμενης στη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, η οποία κατά τον ίδιο μετονομάσθηκε αργότερα Μογλενά.

Σήμερα οι αρχαιολόγοι αποδέχονται ανεπιφύλακτα την ταύτιση της Χρυσής με τα βυζαντινά Μογλενά και του κάστρου της με το αναφε­ρόμενο από βυζαντινούς συγγραφείς. Το κάστρο της Χρυσής κηρύχθηκε το 1980 αρχαιολογικός χώρος και το 1985-87 διενεργήθηκε σ’ αυτό ανασκαφή από την αρχαιολόγο Δ. Ευγενίδου, αφού στο μεταξύ, ιδιαίτερα μετά το 1922,

ΟΙ κάτοικοι του χωριού χρησιμοποίησαν αρκετό οικοδομικό υλικό για την οικοδόμηση των σπιτιών τους. Το κάστρο περικλείει έκταση 40 περίπου στρεμμάτων. Σώζεται ο περίβολος των τειχών σε μήκος 500μ. καθώς και τρεις μεγάλοι πύργοι. Το τείχος έχει πάχος περίπου 2,5 μ. και είναι κατασκευασμένο από πέτρες του ποταμού Μογλενίτσα που περιτρέχει το λόφο.

Οι πύργοι φτάνουν στο ύψος των 7μ . Η χρονολόγηση του κάστρου ορίζεται στον 10-12ο αιώνα μ. Χ. Τα παλαιοχριστιανικά δείγματα γύρω από το κάστρο επιτρέπουν την υπόθεση ότι η αρχική του χάραξη μπορεί να έγινε κατά την παλαιοχριστιανική περίοδο. Οι ανασκαφές αποκάλυψαν τα ίχνη μιας βασιλικής του 11-120υ αιώνα, που μπορεί να είναι ο επισκοπικός ναός της πόλης.

Από τις ανασκαφές επιβεβαιώθηκε ότι η πόλη των Μογλενών, που εκτεινόταν κι έξω από το κάστρο στην ανατολική πλευρά του λόφου, παρουσιάζει συνεχή κατοίκη­ση τουλάχιστον από τον 80 μέχρι τα τέλη του 120ου μ.Χ. αιώνα. Εκτενής αναφορά στο κάστρο γίνεται από τον ιστορικό του 11 ου μ.Χ. αι. Κεδρηνό, ο οποίος περιγράφει την πολιορκία και εκπόρθηση των Μογλενών το 1 016 μ.Χ. από το Βασίλειο το Βουλγαροκτόνο κατά τους πολέμους του εναντίον του τσάρου των Βουλγάρων Σαμουήλ.

Η κατοίκηση της Χρυσής, βέβαια, τεκμηριώνεται από τα χρόνια της εποχής του Σιδήρου (1100 Π.Χ. έως 700 π.Χ.). Στην τοποθεσία «Δυνατό Καραγάτσι», που τη χαρακτηρίζουν τρεις κατά σειρά λόφοι, έχουν βρεθεί τάφοι Αλμώπων αυτής της εποχής με κτερίσματα χάλκινες οκτώσχημες πόρπες, χάλκινα σπειρωτά βραχιόλια και σιδερένιες αιχμές δοράτων και ακοντίων. Από τη Χρυσή προέρχονται ακόμη ένα μαρμάρινο ανάγλυφο Θρακός ιππέως και μια επιτύμβια πλάκα με παράσταση μιας οικογένειας, μνημεία των ρωμαϊκών χρόνων.

Επίσης, μια ενεπίγραφη πλάκα που αναφέρει πιθανόν το όνομα του Ιλαρίωνα, του πρώτου γνωστού επισκόπου Μογλενών, που ξέρουμε ότι ενταφιάστηκε στα Μογλενά περίπου το 1164 μ.Χ. Στην κορυφή ενός από τους τρεις λόφους που προαναφέρθηκαν υπάρ χει το Σερβικό Νεκροταφείο, που ήταν σε χρήση μέχρι τον Εμφύλιο ως νε­κροταφείο των Προσφύγων. Εκεί ενταφιάστηκαν νεκροί στρατιώτες των Σέρβων που κατείχαν την οχυρή τοποθεσία στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στο νεκροταφείο υψώνεται ένα όμορφο επιτύμβιο μνημείο, που πρόσφατα ανατινάχτηκε από χρυσοθήρες. Η πρόσοψή του μιμείται είσοδο μακεδονικού τάφου και έχει εντοιχισμένη επιγραφή που υμνεί την πολεμική αρετή των νεκρών.

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ “ΜΑΚΕΛΕΙΟ”
http://www.eleysis-ellinwn.gr/el/articles/xristianismos/profiteia-pou-prokalei-anatrixila-i-thaumasti-emfanisi-stin-aridaia-kai-to-kunigi-apo-tous-tourkous-to-minuma-gia-neo-xtypima-ton-othomanon-foto.html