Η ελέπολις είναι πολιορκητική μηχανή, ή σωστότερα κινούμενο οχυρό, που πρωτοκατασκευάστηκε από το Θεσσαλό μηχανικό Πολύειδο και τελειοποιήθηκε από τον Επίμαχο τον Αθηναίο μέσω Δημητρίου Ιτο 304. π.Χ. που αγαπημένη του ασχολία ήταν να σχεδιάζει πολεμικές μηχανές, τομέα στον οποίο είχε χάρισμα και μάλιστα οι κάτοικοι της Ρόδου μετά την πολιορκία που υπέστησαν από αυτόν του ζήτησαν να τους αφήσει κάποιες από τις μηχανές του ως ανάμνηση της εφευρετικότητάς του.
Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι η ελέπολις είχε ύψος 41 μέτρα και πλάτος κατά το ήμισυ δηλαδή 20,5 μέτρα πάνω σε οκτώ τροχούς διαμέτρου 4,6 μέτρων. Αποτελείτο από εννέα ορόφους οι οποίοι ήταν εξοπλισμένοι κυρίως με καταπέλτες κάθε είδους και ήταν θωρακισμένοι στις τρεις από τις τέσσερις πλευρές τους. Δεν συγκρίνεται με άλλους πολιορκητικούς πύργους διότι δεν χρησίμευε για την αποβίβαση στρατού στα τείχη, αλλά σαν κινούμενο οχυρό, πολύ καλά προστατευμένο το οποίο κινούσαν μέχρι και 200 στρατιώτες.
Η θωράκιση όπως αναφέρει ο Βιτρούβιος είχε ανθεκτικότητα μέχρι και σε βολές από καταπέλτες βάρους 30 κιλών, και άντεχε στην φωτιά. Και αυτό όχι μόνο γιατί τους έριχναν φωτιά στην πολιορκία της Ρόδου, αλλά διότι οι Ρόδιοι είχαν και φλογοβόλα ο μηχανισμός των οποίων δεν έχει καμία διαφορά με τον μηχανισμό σημερινών φλογοβόλων! Οι νεωτερισμοί οι οποίοι προστέθηκαν στα μοντέρνα φλογοβόλα είναιμόνο ηλεκτρονικής μορφής και όχι μηχανικής.
Και αυτός βέβαια είναι ο λόγος που οι ξένοι δεν απακαλούν το υγρό πυρυγρό πυρ ή βυζαντινό πυρ, αλλά ελληνικό πυρ, greek fire, εκτενέστρες αναφορές στην γενική χρήση όλων των όπλων (παν-οπλία) κάνει η Adrienne Mayor στο βιβλίο της
Greek Fire, Poison Arrows and Scorpion Bombs, Υγρόν πυρ
Δηλητηριώδη βέλη και σκορπιοί-βόμβες: Βιολογικά και χημικά όπλα στον Αρχαίο Κόσμο, στο οποίο περιγράφει πώςοι αρχαίοι λαοί χρησιμοποιούσαν σκορπιούς-βόμβες, δηλητήριο φιδιών, νάφθα και (οι βυζαντινοί) το φοβερό υγρόν ελληνικό πύρ, για να αντιμετωπίζουν τους εχθρούς τους.